Prawidłowo zaprojektowany i oprogramowany układ sterowania jest warunkiem koniecznym prawidłowego działania dowolnego zautomatyzowanego układu technologicznego.

Centralnym elementem zaawansowanego układu sterowania jest programowalny sterownik logiczny (PLC = Programmable Logic Controller), wraz z kartami wejść i wyjść cyfrowych oraz analogowych. Wejścia cyfrowe i analogowe służą do dostarczania do sterownika informacji na temat aktualnego stanu urządzeń wykonawczych układu technologicznego, wartości mierzonych parametrów procesowych i ewentualnych przekroczeń stanów alarmowych. Wyjścia cyfrowe i analogowe pozwalają zaś wywoływać określone reakcje urządzeń technologicznych podłączonych do układu sterowania, zgodnie z uprzednio zaprogramowanym algorytmem działania lub komendą wydaną przez operatora.

Dla umożliwienia komunikacji interaktywnej pomiędzy użytkownikiem systemu i sterownikiem PLC niezbędny jest interfejs komunikacyjny, tzw. HMI = Human Machine Interface, który w zależności od stopnia zaawansowania systemu może stanowić zestaw przycinków zamontowanych na drzwiach szafy sterującej, wyświetlacz tekstowy z klawiszami funkcyjnymi, monochromatyczny lub kolorowy dotykowy panel operatorski albo panelowy lub stacjonarny przemysłowy komputer PC.

W przypadku aplikacji dla przemysłu farmaceutycznego w charakterze interfejsów komunikacyjnych stosuje się zazwyczaj kolorowe dotykowe panele HMI w mniej zaawansowanych aplikacjach, lub przemysłowe komputery PC z zainstalowaną aplikacją typu SCADA (SCADA = Supervisory Control and Data Acquisition) w bardziej zaawansowanych aplikacjach. Niejednokrotnie mamy do czynienia z kombinacją obu możliwości, gdy bezpośrednio przy urządzeniach operator ma do dyspozycji panel operatorski, który skomunikowany jest zdalnie z systemem SCADA zainstalowanym na komputerze zlokalizowanym np. w centralnej dyspozytorni. System SCADA może być jednostanowiskowy albo skonfigurowany w układzie klient-serwer.