Systemy wytwarzania wody do iniekcji (WFI)
Woda do iniekcji (WFI) może być wytwarzana jednym z trzech sposobów:
- destylacja termiczna
- dystylacja metodą „vapor compression”
- kombinacja technik odwróconej osmozy, elektrodejonizacji i ultrafiltracji
Destylacja termiczna
W Europie, najbardziej popularną metodą wytwarzania wody WFI jest jedno- lub wielostopniowa (Multi-Effect) destylacja termiczna. Główną zaletą tej metody jest niezawodność wynikająca z prostoty konstrukcji, w której w procesie wytwarzania wody WFI nie stosuje się części ruchomych. W związku z tym, że proces prowadzony jest w wysokiej temperaturze, metoda ta daje właściwie całkowitą pewność czystości mikrobiologicznej produkowanej wody.
Źródłem do produkcji wody do iniekcji metodą destylacji termicznej jest zazwyczaj woda oczyszczona. Woda zasilająca urządzenie do destylacji termicznej powinna spełniać co najmniej parametry jakościowej wody oczyszczonej zawarte w Ph. Eur. Zaleca się jednak aby woda zasilająca spełniała parametry wody czyszczonej wg USP. Woda zasilająca powinna zawierać możliwie jak najniższe stężenie gazów niekondensujących. Lepsza jakość wody zasilającej zdecydowanie wydłuży żywotność destylatora oraz zmniejszy wymaganą częstotliwość czynności serwisowych związanych z czyszczeniem i/lub remontami urządzenia.
Proces destylacji termicznej polega na odparowaniu i ponownym skropleniu wody zasilającej. Źródłem energii wykorzystywanym do podgrzewania i odparowania wody w procesie destylacji termicznej może być para techniczna o ciśnieniu 4-8 bar lub energia elektryczna. W warunkach technicznych destylatory elektryczne stosuje się tylko dla urządzeń o małej wydajności, zazwyczaj nie przekraczającej 200 l/h.
Urządzenie do produkcji wody do iniekcji metodą destylacji termicznej może składać się z jednej lub wielu, od 2-óch do 8-u, kolumn destylacyjnych. Ilość kolumn destylacyjnych określa się też mianem ilości stopni destylacji. Stąd określenie „destylacja wielostopniowa” (ang. Multi-Effect). Wraz ze wzrostem ilości kolumn zmniejsza się energochłonność, czyli zużycie mediów pomocniczych, a co za tym idzie i koszty eksploatacyjne urządzenia, przy jednoczesnym wzroście kosztów inwestycyjnych. Zazwyczaj urządzenia o małej wydajności, do 100 l/h, projektuje się jako jednokolumnowe. Wraz ze wzrostem wymaganej wydajności WFI, zwiększa się zazwyczaj ilość stopni destylacji.
